Patrz: sposób parametryzacji
poszczególnych archiwów w Serwer Danych > Parametryzacja Serwera
Danych > Konfiguracja danych archiwalnych > Parametryzacja
archiwum.
Podstawowym rodzajem archiwum jest STANDARD. Archiwum to jest zapisywane w binarnych plikach na dysku.
Drugim rodzajem archiwum jest MSSQL. Jest to archiwum zapisywane w bazie danych MS SQL.
Aspad gromadzi dane w plikach zawierających przebiegi z jednego okresu dobowego, miesięcznego lub rocznego odpowiednio do typu archiwum:
Archiwum typu D (ang. day) - dane gromadzone w plikach dobowych;
Archiwum typu M (ang. month) - dane gromadzone w plikach miesięcznych;
Archiwum typu Y (ang. year) - dane gromadzone w plikach rocznych;
Archiwum typu H (ang. horizon) - dane gromadzone w jednym pliku;
Archiwum typu B (Baza Danych) - dane gromadzone w typowych bazach danych;
Archiwum typu X - dane gromadzone w bazie MS SQL;
Aspad zapewnia dostęp do danych ze wszystkich okresów, których pliki znajdują się w kartotekach wskazanych przy parametryzacji.
Archiwa typu H (z horyzontem - ang. horizon) są przechowywane w jednym pliku dla określonej grupy zmiennych. Dane starsze niż zadany horyzont są automatycznie zapominane, a miejsce w pliku jest odzyskiwane do dalszej archiwizacji. Ten typ archiwum można stosować do tymczasowej archiwizacji dodatkowych przebiegów, np. do szybkiej rejestracji niektórych przebiegów w celach diagnostycznych. W obecnej wersji zaleca się w tym celu stosowanie archiwum D z zadanym horyzontem przechowywania plików, a archiwum H zachowano jedynie dla zachowania zgodności z poprzednimi wersjami programu Aspad.
Archiwizacja dla typu B to gromadzenie wartości w bazie danych. Aktualnie są to bazy danych w standardzie MS SQL. Nadaje się on do rejestracji wartości z małą częstotliwością, dając w zamian dużą elastyczność przy korzystaniu z takiej bazy danych, a także możliwość uzupełniania danych w archiwum.
Archiwizacja dla typu X to gromadzenie wartości w bazie danych. To archiwum, zapisywane w bazie danych SQL, jest poddawane kompresji danych i umożliwia przechowywanie czasu z zadaną precyzją, maksymalnie do 100 nanosekund. Dane mogą być archiwizowane zgodnie z tempem odświeżania wartości przez moduł danych bieżących Asmen, czyli z minimalnym okresem 100 milisekund.
Można jeszcze wyróżnić podział archiwum ze względu na sposób udostępniania danych:
Archiwum do zapisu - podstawowe archiwum pozwalające na zapis i odczyt danych z plików archiwalnych;
Archiwum do odczytu - to archiwum pozwalające tylko na odczyt danych z plików archiwalnych;
Archiwum sieciowe - to archiwum pozwalające na odczyt danych przez sieć z innego komputera;
Archiwum pomocnicze - to archiwum pozwalające na zapis i odczyt danych, służące jako redundancja archiwum podstawowego na innym komputerze;
Archiwum replikowane - archiwum pozwalające na zapis i odczyt danych z archiwum; dane do archiwum pobierane są z archiwum innego komputera.
Patrz: sposób parametryzacji
poszczególnych archiwów w Serwer Danych > Parametryzacja Serwera
Danych > Konfiguracja danych archiwalnych > Parametryzacja
archiwum.
Archiwum pomocnicze jest to archiwum do zapisu umieszczane na serwerze pomocniczym danego zasobu. Archiwum pomocnicze powinno stanowić redundancję archiwum podstawowego na serwerze podstawowym. Różnica między archiwum pomocniczym a archiwum podstawowym polega na preferencjach dla archiwum podstawowego podczas przyłączania klientów sieciowych. Klient przyłączy się do archiwum pomocniczego tylko wtedy, gdy w sieci nie znajdzie archiwum podstawowego.
Archiwum pomocnicze jest stosowane w celu zapewnienia tymczasowej redundancji na czas konserwacji lub awarii serwera podstawowego. Można np. zadeklarować archiwum podstawowe ze 100-dniowym horyzontem i archiwum pomocnicze z horyzontem 10-dniowym. Pozwoli to na uzupełnienie archiwum podstawowego za okres przerwy nie przekraczającej 10 dni, przy czym w obecności serwera podstawowego klienty przyłączą się do niego, zapewniając obserwację danych z horyzontem 100-dniowym.
Archiwum replikowane ma być stosowane na serwerach, na których Asmen nie ma kanałów fizycznych dla danych archiwizowanych w danym zasobie, a równocześnie w sieci dostępne jest inne archiwum, z którego można pozyskać dane historyczne. Dla archiwum replikowanego Aspad nie pobiera danych bieżących z Asmena. W zamian stale pozyskuje dane historyczne z innego serwera, na którym archiwizowane są dane z kanałów fizycznych, zapisując je we własnym archiwum. Typowym zastosowaniem będą serwery pośredniczące.
Sposób działania nieco się różni dla archiwum standardowego i SQL.
Archiwum standardowe
Dla archiwum standardowego Aspad po uzupełnieniu danych przy starcie systemu, kontynuuje to uzupełnianie, cyklicznie sprawdzając nowe dane pojawiające się na drugim serwerze. Nawet dłuższe przerwy w komunikacji są na bieżąco nadrabiane po uzyskaniu łączności, aż do ograniczenia podanego w deklaracji: program Architekt > Obszary i komputery > Dane archiwalne > <zadeklarowane archiwum> > zakładka Uzupełnianie > opcja Minimalny okres uzupełniania.
Także w zakładce Uzupełnianie można określić nazwy serwerów, z których mają być pobierane dane do replikacji.
Opcja Bez uzupełniania na zakładce Uzupełnianie dla takiego archiwum nie ma sensu i jest ignorowana.
Archiwum SQL
Jeżeli dla danego zasobu nie podano deklaracji synchronizacji archiwum SQL, to archiwum replikowane działa tak samo, jak standardowe.
Jeżeli zadeklarowano opcję Synchronizacja w Architekt > Obszary i komputery > Dane archiwalne > <archiwum> > zakładka Synchronizacja, to dane są tylko synchronizowane na poziomie baz danych SQL, a wyłączone jest zarówno pobieranie danych bieżących z Asmena, jak i uzupełnianie przez Aslinka.
Synchronizacja ma tą przewagę nad zwykłym uzupełnianiem, że uwzględnia wszystkie zmiany w archiwum, także dane historyczne dopisywane lub zmieniane z opóźnieniem.